De oudste Spinnaker-afdeling van UPC Duffel bestaat 25 jaar. In 1998 kregen patiënten met een persoonlijkheidsstoornis een eigen afdeling en specifieke behandeling dankzij de dialectische gedragstherapie (DGT). Het was toen voor Vlaanderen écht pionieren. De afdeling kreeg de naam Spinnaker, naar het bijzeil dat een zeilboot extra vaart doet maken.
Hoofdarts Ann Berens stond mee aan de wieg en is nog steeds psychiater op Spinnaker: “Voordien werden mensen met een persoonlijkheidsstoornis verspreid over andere afdelingen, maar voor de patiënten was het nodig dat ze specifieke hulp kregen. Wie op één van onze Spinnaker-afdelingen verblijft, is al heel vaak afgewezen. Als maatschappij hebben we de verantwoordelijkheid om zorg te dragen voor anderen, ook voor mensen met hevige emoties. Ik ben blij dat het stigma stilaan wegvalt.”
Op 30 november 2023 organiseerden we een conferentie om het 25-jarig bestaan van de oudste Spinnaker-afdeling te vieren. Met boeiende sprekers rond traumabehandeling binnen het DGT-kader, ons brein als coping-machine en tegengesteld handelen als effectief instrument. Meer dan 250 medewerkers, patiënten, partners en doorverwijzers verzamelden voor de verjaardag van ons zorgprogramma. Er is steeds meer belangstelling voor deze specifieke DGT-therapie.
"Ons motto is ‘je moet het zelf doen, maar niet alleen’. Mensen staan in hun kracht als ze samen problemen aanpakken, als ze samen willen leren hoe ze de situatie kunnen verbeteren, emoties kunnen toelaten, als ze kunnen genieten van de relaties met de mensen om hen heen en het leven kunnen vieren. Op Spinnaker zijn mensen altijd welkom geweest die hierin geloofden, zowel medewerkers als patiënten.”
Intussen hebben we in UPC Duffel drie afdelingen waar jaarlijks ongeveer 300 patiënten behandeld worden. Op Spinnaker 1 leren mensen die vaak een crisis doormaken hoe ze hiermee moeten omgaan. De tweede afdeling is traumagericht en op Spinnaker 3 werken we met dagtherapie waardoor patiënten ’s avonds weer naar huis kunnen.
“Pijn is onvermijdelijk, lijden niet. Onze patiënten hebben veel pijn meegemaakt. De stap zetten naar een behandeling is een uitweg zoeken uit het lijden. Leven met heftige emoties, met onbegrip van de omgeving tot gevolg is zwaar. Maar zelf het tij keren, dat is sterk. Voor mij zijn het de dappersten der Galliërs."
